ddt คือ คืออะไร

DDT หมายถึง Dichlorodiphenyltrichloroethane ซึ่งเป็นสารเคมีอินทรีย์ที่ถูกค้นพบครั้งแรกในปี ค.ศ.1870 โดย Othmar Zeidler และมีการนำมาใช้งานเกี่ยวกับประโยชน์เชิงเกษตรกรรมในปี ค.ศ.1939 โดยเจ้าของลิขสิทธิ์ คลซียาซ.เมสถ์ (Hermann Zedscholt) ซึ่งได้รับรางวัลนันเซอร์ปี ค.ศ.1948 ต่อเนื่องจากนั้น DDT นำมาใช้ในการกำจัดแมลงนานและมีผลดีกับการป้องกันภัยเสียงในภาวะการรบกวนระบบประสาทของแมลง จุดเด่นของ DDT คือ มีความยาวอายุที่สูงในแวดวงธรรมชาติ อย่างน้อย 5-15 ปี และมีความดื้อต่อสารเคมี ส่งผลให้ DDT เป็นสารฆ่าแมลงที่มีประสิทธิภาพสูง ตามมาใช้ในงานเกี่ยวกับคุ้มครองพืชกระท่อมจระเข้น้ำ, ฝรั่ง, แตงเมียง, สับปะรด, ฟักทอง, และพืชป่า ในระบบที่จัดเตรียมพื้นที่แล้วก่อนเพาะปลูกหรือปลูกในหลุมผสมรำกาศเสีย อ-ชลชนะี รัตนากร ศราภูมิ พุทโธดันท์ เป็นต้น